Een perpetuum mobile begint na het samenstellen der componenten zonder toegevoegde energie te draaien. De door mij ontwikkelde perpetuum mobile voldoet hieraan let echter op dat er wel een rem methode op moet zitten daar de snelheid steeds toenemend is en geremd moet worden tot een constante snelheid.
De ontworpen perpetuum mobile waarover ik het in deze heb bestaat uit een ronde kunststofschijf met een diameter van 1 meter welke in het middels is gelagerd met een naaldlager.
Op de kopse zijde zijn schachten geboord van 40 mm diep en 10,5 mm breed.
In deze schachten zijn twee magneten geplaatst in afstotende zetting waardoor de buitenkant van de buitenste magneet gelijk komt aan de uiterste wielrand. De ruimte tussen de schachten moet zo gering mogelijk zijn ( 3 mm) Het wiel wordt vrij opgesteld op een as in zijdelingse steunen. Nu plaatsen wij over de helft van de buitenzijde een halve boog met daarin magneten welke de magneten in het wiel naar binnen drukken. Er ontstaat nu een constante onbalans in het wiel waardoor het zwaarste deel constant naar beneden neigt te draaien. Omdat de schachten zo dicht op elkaar gelegen zijn dat er nauwelijks weerstand wordt veroorzaakt waardoor het nulpunt wordt opgeheven draait deze perpetuum mobile tot in de eeuwigheid. Hoe groter het wiel hoe zwaarder het gewichtsverschil en de onbalans hoe grote de energie welke geproduceerd wordt.